Eef, ben je er nog??

Jaaaa dat was nog eens een verrassing he, zomaar een bericht op woensdag!! Nou, ik heb nu ook weer wat te vertellen hoor!!.. En dat in die paar daagjes!!

Gisteren kwamen Nel en Jur aan. Dus wij wilden ze verrassen met een bezoekje op het vliegveld. We gingen om half 5 naar buiten om een taxi te zoeken. Lamin Drammeh stond buiten en die wilde eigenlijk ook wel heen want hij kent Nel en Jur ook wel. Dus reden we met hem mee.
Toen we op het vliegveld waren moesten we een hele tijd wachten voordat ze er eindelijk aan kwamen. Boto was er ook want die zou ze rijden naar hun huis. Eerst kwamen er allemaal Engelsen door de poort heen. Dat was de Engelse vlucht dus. Daarna zouden de Nederlanders komen, maar dat duurde nog wel ff. Op een gegeven moment zagen we Nel bij de bagageband staan. Ze zag ons ook dus hebben we ff uitvoerig gezwaaid. Het duurde nog heel lang voor ze de poort uit kwamen. Boto zei al dat Nel en Jur altijd als laatste naar buiten komen, hoe dat komt weet hij ook niet maar ze zijn altijd als laatst. Maakte niet uit hoor want we hadden alle tijd! Om kwart voor 6 waren ze er dan eindelijk. Echt leuk!!... We liepen nog even mee naar de auto van Boto en hebben we afgesproken dat we zouden bellen om wat te gaan doen. Wij gingen weer met Lamin mee terug.
Ik voorin, de andere meiden achterin. Lamin scheurde met zn schrale Opel over de Gambiaanse wegen. Op een gegeven moment (we waren al bijna thuis) moest hij keihard op zn rem trappen. Er stond namelijk een klein Fordje stil op de weg omdat daar weer voor een gele taxi stond die linksaf wilde slaan, maar dat nog niet kon doen (hoop dat jullie het nog een beetje snappen). Lamin reed veelste hard en remde te laat dus met piepende remmen knalden we op de kleine Ford. Het moment van de botsing zelf herinner ik me niet meer. Ik weet alleen dat ik mn handen voor mn hoofd hield omdat ik bang was dat ik dwars door de voorruit ging. Hier in Gambia heeft niemand een gordel om, dus wij ook niet. Nou dat heb ik geweten en ik doe nu overal, waar dan ook mn gordel om! Toen we gebotst waren, waren we verrassend rustig. Het eerste wat Romy zei was: Eef, ben je er nog? En toen zei ik verbijsterd: Ja, alleen mn kaartje (visitekaartje van Nel) is gekreukt! Ik weet niet waarom ik dat zei, het was denk ik het eerste wat ik zag en voor de rest dacht ik ook helemaal niks. Na een paar minuten gingen we de auto uit. Lamin was de auto al uit. De voorkant is best gekreukt en er stroomde olie uit. We hebben echt mazzel gehad! We waren er helemaal beduusd van. Als je in Nederland een aanrijding hebt gehad staat gelijk de politie voor je neus en stopt iedereen. Maar hier rijdt iedereen gewoon door, zelfs de politie! Echt vreemd! Wat ik ook vreemd vond was dat Lamin niet eens aan ons gevraag heeft hoe het ging met ons! Vandaag vroeg hij zelfs om zijn geld!!
We zijn gisteren niet eens uit eten geweest, we hebben pizza gehaald en we hebben een dvdtje gekeken. Helemaal van de rel dus! Ondertussen begon wel alle spieren zeer te doen. Vooral in mn kaak en mn bil! Ook heb ik nu 2 blauwe knieen, maarja mooi blauw is niet lelijk zal ik maar zeggen! Het is echt goed afgelopen!!!!

Vandaag gaan we bij Nel eten! Macaroni!.. En dinsdag tot en met donderdag gaan we met Nel naar de andere school in Sarakunda. We blijven daar in Nel der huis slapen. Heb ik wel zin in!
Het zijn nu wel echt de laatste loodjes! Dit is mn laatste zaterdag hier en ook de laatste keer dat ik op internet ben. Op msn komen gaat nu niet omdat die het weer eens niet doet.
Pfoee... nog maar een paar daagjes en dan ben ik alweer terug!! Weer zin in hoor!!..

Nou tot snel dan maar! Tot zaterdag:P